حسین حاتمی نژاد؛ فاطمه سادات کهکی؛ فرشید صادقی
دوره 3، شماره 9 ، آذر 1401، ، صفحه 22-38
چکیده
سکونتگاههای غیررسمی یکی از چالشهای اجتماعی شهرها میباشد که توسعه پایدار شهری را به خطر انداخته است و به دلیل وضعیت پایین اجتماعی و اقتصادی ساکنان و ایمن نبودن کالبد و بستر شکلگیری آنها در مقابل مخاطرات محیطی، جزء آسیبپذیرترین بخش شهرها محسوب میشوند. تابآوری در یک دهه اخیر به عنوان یک مسیر و راهبرد نوین برای توسعه شهری ...
بیشتر
سکونتگاههای غیررسمی یکی از چالشهای اجتماعی شهرها میباشد که توسعه پایدار شهری را به خطر انداخته است و به دلیل وضعیت پایین اجتماعی و اقتصادی ساکنان و ایمن نبودن کالبد و بستر شکلگیری آنها در مقابل مخاطرات محیطی، جزء آسیبپذیرترین بخش شهرها محسوب میشوند. تابآوری در یک دهه اخیر به عنوان یک مسیر و راهبرد نوین برای توسعه شهری محسوب می شود به خصوص با توجه به اینکه امروزه خسارتهای فراوان مخاطرات طبیعی و انسانی به محیط و کالبد شهرها موجب شدهاست که مفهوم تا آوری برای کاهش آثار سوانح، به حوزهای مهم در عرصة مدیریت بحران تبدیل شود. هدف تحقیق حاضر تحلیل تابآوری کالبدی سکونتگاههای غیررسمی در برابر خاطرات محیطی (زلزله)، مطالعه موردی: پاکدشت (شهرک انقلاب) میباشد. نوع تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس روش توصیفی و تحلیلی میباشد. دادههای موردنیاز تحقیق از اسناد فرادست و روشهای میدانی و مرکز آمار ایران گردآوری شد و برای تجزیهوتحلیل دادههای تحقیق از نرمافزار Spss و Excel استفاده شد. یافتههای حاصل از پیمایش میدانی و اسنادی نشان داد که وضعیت شهرک انقلاب ازلحاظ دسترسی به معابر شهری در هنگام مواجهه با بحران ضعیف، دسترسی به کاربریهای عمده شهری ضعیف، ازلحاظ دانهبندی قطعات ریزدانه، ازلحاظ مساحت زیربنا 52 درصد زیر 50 متر و بیش از سهچهارم زیر 70 متر زیربنا دارند ازلحاظ قدمت مساکن 57 درصد بالای 20 سال و 35 درصد بالای 40 سال، ازلحاظ مصالح 92 درصد آجر و آهن، ازلحاظ کیفیت بنا، 9 درصد تخریبی، 76 درصد قابل نگهداری و 15 درصد نوساز هستند با توجه نتایج تحقیق، شهرک انقلاب ازنظر تابآوری کالبدی در هنگام مواجهه با مخاطره زلزله در سطح پایینی قرار دارد.
حسین حاتمی نژاد؛ احمد پوراحمد؛ زییا نیازی
دوره 2، شماره 3 ، خرداد 1400، ، صفحه 1-17
چکیده
به دنبال تغییر در شرایط و عوامل موثّر در گسترش و توسعهی شهری در دوران اخیر، محلّههای مسکونی انسانساخت جایگاه ویژهای در شکلگیری شهرها و توسعهی پایدار آنها داشتهاند. توسعهی شهری پایدار که ازجمله نظریهها و سیاستهای اخیر و جاری تلقی میشود، بخش عمدهای از ادبیات شهرسازی سالهای اخیر را به خود ...
بیشتر
به دنبال تغییر در شرایط و عوامل موثّر در گسترش و توسعهی شهری در دوران اخیر، محلّههای مسکونی انسانساخت جایگاه ویژهای در شکلگیری شهرها و توسعهی پایدار آنها داشتهاند. توسعهی شهری پایدار که ازجمله نظریهها و سیاستهای اخیر و جاری تلقی میشود، بخش عمدهای از ادبیات شهرسازی سالهای اخیر را به خود اختصاص داده است. امّا نظریهی اخیر در مقیاس محلی هنوز بهدرستی تبیین نشده و میتواند بهعنوان موضوع پژوهشها مدنظر باشد، توسعهی پایدار در مقیاس محلّه مسکونی است. زیست پذیری بهبود کیفیت فضاهای شهری در شهرهای مدرن همراه با انسانی کردن آنها تا حد ممکن است. پژوهش حاضر سعی دارد تا وضعیت تنوع و توسعه در محلات مسکونی را بهعنوان یکی از اساسیترین ارکان توسعهی پایدار شهری بسنجد. در این مقاله از روش توصیفی تحلیلی استفادهشده است. برای سنجش تنوع و توسعهی محلات و شاخصهای زیست پذیری شهری، الگویی کیفی با 3 شاخص کلی (تنوع در ساخت، تنوع در استفاده و تنوع در کاربران) و 69 متغیّر طراحی و استفادهشده است. سپس برای تحلیل اطلاعات و تصمیمگیری نهایی از روش تصمیمگیری چند شاخصه (MADM) غیر جبرانی ماکسیمین و ماکسیماکس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان میدهد به ترتیب محلات 12، 8، 6، 2، 9، 1، 3، 11، 10، 7، 5 و 4 دارای وضعیت مطلوب تنوع و توسعه بودهاند.
حسین حاتمی نژاد؛ علیرضا گروسی؛ زینب شاهرخی فر؛ مصطفی توکلی نغمه
دوره 1، شماره 2 ، اسفند 1399، ، صفحه 20-34
چکیده
فعالیّت گردشگری در طول سالهای اخیر نسبتاً پایدار بوده است و باوجود چشمانداز نامشخص اقتصاد جهانی، تنشهای اقتصاد کلان و بیکاری در بسیاری از کشورها مشخصشده که این بخش از روند فرایند جهانیشدن بهرهمند شده است؛ در چنین زمینهای با توجّه به توسعه علوم و فنون و پیشرفتی که در مدلهای پژوهشی حاصلشده است برنامهیزان با استفاده ...
بیشتر
فعالیّت گردشگری در طول سالهای اخیر نسبتاً پایدار بوده است و باوجود چشمانداز نامشخص اقتصاد جهانی، تنشهای اقتصاد کلان و بیکاری در بسیاری از کشورها مشخصشده که این بخش از روند فرایند جهانیشدن بهرهمند شده است؛ در چنین زمینهای با توجّه به توسعه علوم و فنون و پیشرفتی که در مدلهای پژوهشی حاصلشده است برنامهیزان با استفاده از مدلهایی جدید درصدد برنامهریزی در زمینة گردشگری میباشند. برنامهریزی توسعه ی گردشگری در استان البرز با تأکید بر مشارکت اجتماع محلی در این برنامهریزیها موجب اشتغالزایی و رشد اقتصادی این استان خواهد شد. برایناساس در این پژوهش که با روش توصیفی – تحلیلی صورتگرفته است سعی شده با استفاده از تلفیق مدلهای سوات و AHp درزمینه ی توسعه ی گردشگری استان البرز راهبردهایی ارائه گردد؛ لذا بر اساس محاسبات مدل سوات تهدیدات با نمره2/393 بالاترین ضریب و پس از آن، نقاط ضعف با مقدار 936/2، فرصتها با مقدار2/911 و درنهایت نقاط قوت با مقدار 2/903 پایینترین ضریب را به دست آوردهاند؛ امّا پس از تلفیق نتایج مدل سوات با مدل ، راهبرد تدافعی (WT) با مقدار برآورد شده4/078 بالاترین مقدار وزن محاسبه را به دست آورده است و پس از آن به ترتیب راهبردهای تهاجمی با مقدار اندازهگیری شده3/626، راهبرد رقابتی با مقدار اندازهگیری شده3/773 و درنهایت نیز راهبرد محافظهکارانه با مقدار 3/626 در پایینترین مرتبه از سلسلهمراتب راهبردهای موردنظر قرار گرفته است بدین ترتیب بر اساس این خروجی پیشنهاداتی در زمینهی توسعه بخش گردشگری استان البرز ارائهشده است.